Showing all posts in Wystarczy wyjść z domu

Historia nie długa, nie krótka, lecz w sam raz, opisująca na szybko czemu ja za ludźmi nie przepadam.
Zwłaszcza za tymi, którzy nie pytani, zawsze, ale to zawsze muszą się odezwać.
Myślę, że oni hodują gdzieś w środku takiego małego Wpierdalacza Podpowiadacza.
I jakby się tak choć raz dziennie komuś w życie nie wpieprzyli to by pękli oni i on.
Znacie takich?

Był konkurs?
Był!
Był plakat?
Był!
A skąd te nogi, po co na co i czemu tylko jedna goła, a druga jak golonka?Żadne tam feministyczne akcje, żadna wolność słowa i włosa.
Ot. Zwykły dzień, choć niezwykły
Czytajcie!

– Brus! Ja od dwóch miesięcy nigdzie nie wychodzę!

Tak mi brakuje innych ludziuf, że zaczęłam machać do śmieciarzy. Trzymam wtedy na rękach wyrywająca się Lady Pampers, żeby nie myśleli, że stara, durna baba do nich macha. Niech chociaż raz w życiu się te dzieci na coś przydadzą!

Nie istnieje absolutnie ŻADNE spotkanie rodzinne bez tej opowieści.
Bez tej i żenujących stu innych rzecz jasna.
Od kiedy łaskawie pozwolono mi siedzieć przy „dorosłym stole”, ta historia jest mielona, jak mięsko na gołąbki.